Heengevlogen

Alsof ze zachtjes ingedommeld is, ligt ze rustig op de kille stenen voor het tuinhuis. Ze is heengevlogen. Ginds.

Ik weet niet waar vogeltjes naartoe vliegen wanneer ze sterven. Gewoonlijk kruipen ze stilletjes in een donker hoekje om daar hun oogjes voor de laatste keer te sluiten, ver weg van de drukte, van het zicht. Een beetje wezenloos sta ik te verzinnen wat ik met het kleine lichaampje moet doen. Ik heb haar zachtjes in een broodzak gelegd, met achtergebleven kruimeltjes rondom als een soort offer in haar laatste rustplaats op een bedje van versgemaaid gras.