Gestolen letters branden woorden stekend door mijn hart-verscheurende pijn om de kinderlijke onschuld die op slag verdronken wordt terwijl de woorden haar uiteenrijten als een haai op regime. Eén voor één steken ze een weg door de sluier van de illusie in de diepte van de onderwereld en de laatste hartslag bevriest pompend bij het zien van het groene veld dat dit alles verraadt…
Gestolen letters
One Comment
Comments are closed.
Van waar deze negatief getinte gedachte?