Leuk. Na anderhalve week “verlof“, begint morgen mijn eerste werkdag opnieuw. Mijn voornemen om vroeg te gaan slapen is goed gelukt, zei het dan dat externe factoren daar even anders over beslissen. Sinds vandaag zitten er witte pukkels op mijn keel en stembanden die zijn omgeven door van dat brandend rood waar je niet goed van wordt. Als iemand anders dit in deze situatie zou vertellen, zou ik vermoeden dat ie nog wat ziekteverlof aan zijn gewoon verlof zou willen breien. Tot overmaat van ramp heeft den ene of den andere zot zichzelf dertig jaar geleden met een overdosis naar de eeuwige jachtvelden geholpen en blijkbaar vinden ze het hier in de buurt nodig om daarvoor loeihard covers te spelen waardoor van slapen just niks in huis komt. Joy.
Blijft de hoop dat ze om middernacht gaan stoppen met dat gejengel of het zal leuk worden morgen, zeker als dat koppel muggen zich niet snel wil laten platmeppen… Ik kan misschien een liedje maken van hoe mijn zus zichzelf heeft kunnen beschermen tegen zichzelf die zich van kant heeft willen maken…
