Vroeger hadden wij de traditie om elk jaar naar de kerst-mis te gaan in het Begijnhof. Nu doen we dat sinds 2 jaar of zo niet meer. In die tijd ging ons heilige kerkbezoek op kerstavond op volgende manier:
18u15: Mijn broer en ik zitten op de kerkstoelen.
18u50: Enkele mensen, waaronder 2 oudere dames, hebben geen zitplaats meer. Zo overvol zit de kerk. Ze zitten wel heel ongemakkelijk op hun knieën. We gaan vragen of de dames graag op onze stoelen willen plaatsnemen.
Kerstmis is elkaar helpen, toch?
Ze gaan graag op ons aanbod in. Wij gaan op het trapje van de biechtstoel zitten. Ik geeft mijn boekje nog aan één van de dames, zodat ze de kerstmis kunnen volgen.
Kerstmis is delen, toch?
18u15: Mijn broer en ik zitten op de kerkstoelen.
18u50: Enkele mensen, waaronder 2 oudere dames, hebben geen zitplaats meer. Zo overvol zit de kerk. Ze zitten wel heel ongemakkelijk op hun knieën. We gaan vragen of de dames graag op onze stoelen willen plaatsnemen.
Kerstmis is elkaar helpen, toch?
Ze gaan graag op ons aanbod in. Wij gaan op het trapje van de biechtstoel zitten. Ik geeft mijn boekje nog aan één van de dames, zodat ze de kerstmis kunnen volgen.
Kerstmis is delen, toch?
Ik: "Damn, mijn kousen zitten niet goed..."
Broer: "Trek uw broek dan naar beneden om ze goed te trekken."
Ik: "Seg..."
Broer: "Hiernaast is een kleedhokje."
We hebben allebei de slappe lach die we zo goed mogelijk in proberen te houden.
Kerstmis is vrolijk zijn, toch?
Pastoor: "Mogen wij u vragen om een milde gave voor het stoken in onze kerk en het onderhoud van onze kerk door de schoonmaakploeg..."
Broer: "Stoken? Mijn voeten vriezen bijna vast!"
Ik: "'t Zal een héle milde gave zijn, ja."
Kerstmis is eerlijkheid, toch?
De meneer die met zijn mandje rondkomt om de milde gaven op te halen, loopt ons voorbij. We kunnen onze milde gave terug in onze portefeuille steken.
Dat is waarschijnlijk onze beloning van Hogerhand omdat wij de arme dametjes geholpen hadden.
Kerstmis is geluk voor iedereen, dus ook voor ons, toch?
Pastoor: "Het Lichaam van Christus... Het Lichaam van Christus, ... Bedankt voor het kaartje he."
Dame die te communie ging: "Da's graag gedaan hoor."
Ik: "Oooh, hij heeft een kaartje gekregen, volgend jaar krijgt de pastoor van mij een pakje wierook met een beter geurtje dan dat hij altijd gebruikt."
Kerstmis is een tijd van cadeautjes, toch?
Toen we eindelijk heen mochten gaan in vrede en met de geest (en met een zeer achterwerk plus een vuile jas te danken aan de goede schoonmaakploeg), bedankten de oude dametjes ons nog eens uitbundig.
Wat een goed gevoel zeg, iemand helpen.
Kerstmis is vrede, toch?
Laat Kerstmis een feest van vrede, plezier en geluk blijven.
Toch?