Liefdeskanaal

2010-05-13 20:39:27

Terug naar het Noord-Westen vandaag. We zijn heel vroeg vertrokken, maar gezien de trip nogal vrij lang duurde, kwamen we pas tegen de middag aan in Roda. Heel toeristisch. Te toeristisch. Met allemaal winkeltjes waar ze nep verkochten. Nep horloge’s van Dolce & Gabana voor 15 euro, nep zonnebrillen van D&C en Chanel en… voor zeven euro, nep nep alles. Het is zeer moeilijk hier iets te vinden dat niet nep is. Nu zou je kunnen denken: “Zoek dan een minder toeristisch dorpje op!” maar dat is net het probleem: ze zijn hier allemaal toeristisch. Zo kun je hier al tientallen minuten in the middle of nowhere rondrijden en in de ene of andere bocht plots een souvenirshop zien staan.

Vrij snel zijn we dan maar doorgereden naar Sidari waar het alombekende Canal d’Amour ligt. De mythe vertelt dat wanneer koppels met hun tweetjes gezellig het kanaal(tje) overzwemmen, dan zullen ze voor altijd samenblijven. In Sidari aangekomen, zijn we eerst gaan eten – het was al na de middag. Via het strand hebben we een taverne uitgezocht, vlak bij The Yellow Boat Company, een motorbootverhuurstand. Uiteraard hielden we daar ook een sanitaire stop, en hetgeen er zo vreemd is: er stond een bordje met de tekst “do not drop paper in the toilet seat”. Zo vreemd! Blijkbaar zijn de rioleringen in Corfu niet voorzien op toiletpapier en zouden ze verstoppen moest iedereen het papier mee doorspoelen. Er staat dus naast elk toilet een afvalbakje…

Terwijl we daar zo zaten (op het terras, niet op het toilet) zagen we af en toe een geel motorbootje vertrekken en ik moet zeggen, dat werkt aanstekelijk. Daardoor zijn wij na het eten aan het twijfelen zijn geslagen en onder het mom van “we hebben vakantie” en “we moeten Griekenland wat steunen in deze moeilijke tijd” hebben we maar besloten om zo’n bootje te huren voor een uur. Op die manier krijg je rotsformaties en kleine grotjes te zien die door het water zijn gevormd en die je vanaf het land eigenlijk helemaal niet kunt zien. We waren dan ook heel blij dat we toch hebben doorgebeten. De terugvaart ging iets minder vlot, gezien we toen wind op kop hadden en de golven toch wat harder tegen ons bootje beukten en ons heen en weer deden schommelen.

Terug aan wal zijn we meteen naar de auto gegaan en doorgereden naar Canal d’Amour zelf – al had het een betere keuze geweest om naar het kanaal te wandelen: we waren er exact een minuut later en hebben vervolgens nog vijf minuten moeten zoeken naar een parkeerplaats… die we uiteindelijk op het strand hebben gevonden.

Wij zijn het kanaal niet gaan overzwemmen. Een paar jonge Griekse macho’s deden dat al voor ons. In feite is het best wel een mooie omgeving om te zijn, de rotsformaties zijn prachtig gevormd, maar echt rondwandelen kun je precies niet. De ene kant loopt dood op een pleintje met in het midden een haag in de vorm van een hart, de andere kant loopt dood op de zee.

We zijn dan maar doorgereden naar Peroulades waar we op een terras bovenop de rots een ijsje hebben gegeten. Ze gaven er een glas water bij, terwijl we dat niet hadden besteld. Geen idee waar dat vandaan kwam, maar we hebben het niet moeten betalen. De taverne was prachtig ingericht, de tuin geweldig mooi aangelegd en zelfs het toiletgebouw was mooi om naar te kijken. Al hing ook hier weer zo’n plaatje dat we geen toiletpapier in de pot mochten gooien…

De volgende stop was een haventje iets verderop vanwaar je bijvoorbeeld naar Albanië kunt varen, maar naar het schijnt kom je dan terecht in een nogal louche buurt en bovendien waren we dat toch ook helemaal niet van plan. Er is eigenlijk helemaal niks te zien aan die haven. Dus konden we niet veel meer doen dan langs verschillende dorpjes en kleine weggetjes de grote baan terug op te zoeken, de borden te volgen en zo veilig zonder onszelf vast te rijden tot aan het hotel te geraken…

Kaart groter weergeven of de foto’s online bekijken