Zoals gezegd, vanmorgen ben ik vroeg op moeten staan om vroeg bij Dell te kunnen zijn en zo nog genoeg tijd te hebben om alles af te werken voor iedereen naar de luchthaven zou stuiven. Toen ik daar aankwam, stond er een vreemde man raar te doen op de parking. En natuurlijk kwam die af wanneer ik daar mijn auto parkeerde. Hij zag er niet goed uit… Bedelaars zie je wel vaak hier op straat. En zeker in de buurt waar Dell gelegen is. Da’s naar het schijnt niet echt een goede buurt. Volgens de werknemers. Afin, ik ben dus vroeg aangekomen bij Dell, met een klein oponthoud, en heb al wat ik nog wilde doen ook kunnen afwerken. En toen zijn ze met mondjesmaat beginnen inpakken.
Deze middag hebben de mensen van Dell mij meegenomen naar The Cheesecake Factory. “En,” zeiden ze, “we gaan hier alles behalve kaastaart eten”. Gelukkig, dacht ik bij mezelf. Het eten was eigenlijk best lekker. Iets met gefrituurde kip denk ik, maar dan niet als “snack” maar echt als restaurant-gerecht. En rijst. Met het buitenkomen zijn we dan iets van een begrafenisondernemer tegen gekomen – de auto leek er wel op – maar volgens mij was het de ene of de andere grappenmaker. Gezien ze hier blijkbaar hun nummerplaten kunnen kiezen… de foto spreekt voor zich.
In de namiddag heb ik dan vroeger dan normaal afscheid genomen van iedereen – tenminste, zij die er nog waren – en ik mocht niet vertrekken zonder een American hug. Welja zeg. Ze zien me daar echt wel graag. Ze zeiden me zelfs dat ze uitkijken naar de dag dat ik terug ben. Iets zegt me dat ze best wel tevreden zijn…
Toen ik naar het hotel aan het rijden was, dacht ik aan die reproductie in mijn badkamer. En dacht ik aan hoe ik nog zo graag naar Hamilton Pool Reserve zou willen gaan. En hoe dat op mijn todo lijstje staat voor volgende keer. Als er al een volgende keer komt… En zo komt het dat ik een omweggetje heb gemaakt langs die pool. De mensen van Dell hadden me gewaarschuwd dat het wel eens kon zijn dat de pool niet open was wegens te hoge bacterie-concentraties. En inderdaad. Een paar mijl voor ik aan de pool kwam, stonden die waarschuwingsborden er al: “Swimming is prohibited due to high bacteria levels”. Maar gezien ik daar toch niet naar toe ga om te zwemmen, nam ik het risico en reed ik toch door. Het reserve zelf was gewoon open. Ik mocht alleen niet zwemmen (en geen huisdieren meenemen, geen stenen verzamelen, geen planten plukken, … maar zolang foto’s nemen niet verboden was, hoorde je mij niet klagen)
Het was de moeite. Ook heb ik de plek gevonden waar de schilder stond toen hij die afbeelding – van mijn badkamer, je weet wel – maakte. Alleen mocht ik daar jammer genoeg niet op, dus ik heb niet op exact dezelfde plaats een foto kunnen maken. Maar het komt wel in de buurt.
Daar lang rondwandelen kon niet, gezien je daar ten laatste om 6u buiten moet zijn, dus ben ik er maar een uur geweest. Je kon ook naar de rivier wandelen, maar daar ben ik niet geraakt. Onderweg ben ik wel weer diertjes tegen gekomen. Onderandere eekhoorns – wat dacht je – hertjes, een paar vreemde insecten, ook nog beestjes die zich goed kunnen camoufleren en rode vogels die mij keihard aan het uitdagen waren, want elke keer dat ik dichterbij kwamen, vlogen ze weg en wanneer ik dan terug naar de auto ging, kwamen ze keidichtbij, tot ik mijn camera terug goed en wel genomen had, want dan waren ze weer weg. En dan ben ik naar het hotel gereden, heb ik de laatste keer hier gezwommen – het zwembad was al leeg om 7u, stel je voor zeg! Amerika lijkt in slaap gevallen te zijn om morgen uit te barsten – letterlijk dan. Gewassen, gegeten en ik ben nu aan het inpakken. Jawel, terwijl ik dit berichtje typ. Alleen, nu ga ik mij concentren op het inpakken. Gegroet allemaal en tot binnenkort. In Belgie.
Nieuwe foto’s staan in het online album.
Ik ben kei fier op mijn broertje! Maar ik wist wel dat ze zeker tevreden gingen zijn over u.
Ook weer hele mooie foto’s! Ik ben blij da ge da toch nog hebt kunnen zien daar! En amai, die beestjes! Zooooo mooi! Ge hebt da rood vogeltje toch nog geweldig goed kunnen trekken he!
En da gecamoufleerd beest, hoe hebde gij da zo kunnen vinden zeg!
Allee, dit zal je laatste blogbericht geweest zijn vanuit Texas zeker? De volgende zal over je thuiskomst gaan en dan gaat het over vertragingen van vliegtuigen en over soep met vieze brokken die speciaal voor u klaar stond thuis.
Ocharme, ik heb nu al medelijden met u 😉
Dikke knuffel en nu tot heel in ‘t kort 😀
zusje
Van mij ook een laatste berichtje. Ik zal weer wel te laat zijn, maar dan leest ge het maar thuis.
Wel Bert het is fantastisch wat ge daar gedaan hebt. Ze zullen hier in België op het bedrijf ook fier zijn. Goei gelegenheid op opslag te vragen!
Weer prachtige foto’s! De moeite om een albummeke aan te leggen!(voor uw achterkleinkinderen)
We zullen u verhalen missen!
Hopelijk heb je een goede vlucht en welkom thuis.En pakt Tine maar eens goed vast!!!!
Taanteke
Wel Bert,
Het zit erop!
Ik heb genoten van je verhalen!
Goed hoor dat ze zo content zijn!! Das altijd wel fijn om horen. Iedereen krijgt eens graag een complimentje.
En misschien mag je nog wel eens teruggaan. Zou ook wel fijn zijn.
Niet alleen voor jou, maar ook voor de thuisblijvers 🙂
Kunnen wij weer van je avonturen genieten via deze blog!
Tot binnenkort! In België weliswaar…
Groetjes,
Melanie xxx
Hey Bert,
WOW! En wat een knappe foto’s!!! Die bomen met die bovengrondse wortels, die waterval in die ingestorte grot … zalig. Dat is inderdaad het perfecte tafereel voor een schilderij.
Dat is precies de Tuin van Eden daar.
Mieke zei me dat je een mooi rood vogeltje… (volgens haar een Redbird) had gefotografeerd… dus ik kon niet meer wachten om eens te piepen op uw site eh.
En inderdaad het is een Redbird of Northern Cardinal http://en.wikipedia.org/wiki/Northern_Cardinal => Mieke dat heb je kei goed gevonden schatje! In’t Nederlands wordt hij de kardinaal genoemd. In België wordt deze soort blijkbaar als dure kooivogel gehouden. Ik snap echter niet goed waar die naam vandaan komt.
Voor de rest vind ik het ook geweldig dat je daar een libel hebt kunnen fotograferen. Determineren van libellen is ook 1 van m’n hobby’s (geweldig leuke hobby trouwens), maar de soort die je gefotografeerd was mij ook totaal onbekend. Ik heb gelezen dat er in Noord-Amerika zo’n 450 libellensoorten leven. Maar aan de hand van enkele typische uiterlijke kenmerken die ik op uw foto kon zien… wist ik ongeveer waar ik moest zoeken. Als je goed kijkt zie je zwarte vleugelpunten, 4 naar voor gerichte vleugels en rode facetogen + lichte vlekken op bepaalde delen van het achterlijf (segmenten voor de freaks ;))
Conclusie: Dythemis velox (Swift Setwing) => Nederlandse naam onbekend
http://www.odonatacentral.org/index.php/GalleryAction.getTaxaImages/taxon_id/46961
Het hert is een witstaarthert.http://en.wikipedia.org/wiki/White-tailed_deer
In de zomer is hun vacht roodachtig bruin, in de herfst verandert het in grijzig bruin.
Die hagedis die je gefotografeerd hebt is zo onmogelijk te determineren, maar de foto is wel geslaagd!
Allez ik denk dat je de komende dagen nog heimwee gaat hebben naar Texas, want Turnhout is toch een tikkeltje anders eh. Behalve voor het eten dan.
Groeten en tot één dezer dagen,
Maarten