Onder een stralend zonnetje meerde de Sint dit jaar weer aan in Turnhout aan de Nieuwe Kaai. Vele kinderen stonden te popelen om een glimp op te vangen van de goedheilig man of zijn Zwarte Pieten. Nadat Sinterklaas toch al meer dan een kwartier aan wal was gegaan en velen zich begonnen zorgen te maken waar hij gebleven was, kregen de kinderen hem uiteindelijk even te zien op een podium. Maar daar verdween hij ook weer snel van. Al gauw werd duidelijk dat de reis naar Turnhout dit jaar erg vermoeiend was. De Zwarte Pieten liepen er wat lusteloos bij. Een enkel kindje kon een snoepje bemachtigen, maar de Pieten bleven vooral rond Sinterklaas hangen en hadden de fut niet meer om zich tussen de kinderen te begeven. Twee dappere Pieten waagden zich aan het verzamelen van de tekeningen waar de kinderen uren met erg veel toewijding aan hadden gekleurd om een zo mooi mogelijk kunstwerkje voor de Sint te maken. Piets vermoeide armen konden de vele zware tekeningen moeilijk dragen. Een aantal ervan konden tussen de andere tekeningen uit glippen om vervolgens vertrappeld te worden onder de voeten van de toeschouwers. Een enkel kindje zag haar tekening tussen de boten het koude water in waaien.
Sinterklaas was dit jaar niet veel van zeg toen hij voorbij de massa kinderhandjes strompelde. Ook hij zag er vermoeid uit. Alsof hij, gedreven door verschillende slapeloze nachten, tevergeefs een paar glaasjes jenever teveel als slaapmutsje tot zich genomen had. Hij nam rustig zijn tijd om de handjes van de voorste kindjes of hun stralende gezichtjes even aan te raken om dan plaats te nemen in zijn koets waar twee gestresseerde paarden stonden te popelen om weg te galopperen van de drukte. De koets nam bij vertrek dan ook een vaart, dook een zijstraat in en Sinterklaas verdween zo richting Grote Markt.
Daar aangekomen stapte de Hofpiet en zijn maat uit de koets. Een aantal kinderen panikeerden lichtjes toen ze de koets met Sinterklaas er nog in zagen wegrijden. Het was even een zielig zicht om de arme Sint reddeloos en moederziel alleen in die koets te zien zitten en een rit rond de Grote Markt te zien maken. Met de twee Zwarte Pieten erachteraan hinkend. Uiteindelijk werd hij wel netjes aan het podium afgezet. De presentator vroeg de kinderen droog om met z’n allen op Sinterklaas te roepen, waarna de Sint ook op het podium verscheen. Hij kwam even dichterbij om de kinderen toe te zwaaien en ging dan gauw zitten. Er werd net niet vergeten om de burgemeester even aan het woord te laten, die na zijn speech een cadeau de handen in kreeg geduwd door de stilzwijgende Sint.
De kinderen mochten nadien het podium opkomen om Sinterklaas de hand te schudden en een cadeautje op te halen. Dat was voor vele papa’s en mama’s eerst niet helemaal duidelijk, omdat ze maar moeilijk konden horen wat er op het podium gemompeld werd. Maar al gauw stonden de meeste kinderen in een rij aan te schuiven en kon elk kindje zijn idool de hand schudden.
Op dat moment waren de meeste Zwarte Pieten nergens meer te bespeuren. De twee Pieten die ballonnen tot hondjes konden vouwen, waren dan ook erg populair! Vele flinke kindjes stonden geduldig te wachten bij de Pieten om zelf ook zo’n mooie ballon te krijgen. Tot die zich plots omdraaiden en wegwandelden. Tegen de vele beteuterde gezichtjes zonder ballonnetje zeiden ze dat ze pauze hadden en ze verdwenen in de Pakjestrein, waar niemand ze nog uit heeft zien terugkeren. De laatste Zwarte Piet die nog op de markt was, stond gelukkig vlakbij mandarijntjes uit te delen, zodat elk kindje toch nog tevreden met een mandarijntje in het handje naar huis kon keren.
Een half uur later was de markt helemaal leeggelopen, ondanks de moedige poging tot entertainen van Discopiet die Studio 100 liedjes uit de boxen liet sijpelen en twee danseressen die behalve het kijken naar de preselecties van So You Think You Can Dance samen niet veel danservaring leken te hebben.
Tot volgend jaar, Sinterklaas! Enneh, rust een beetje voor je deze nacht de daken opgaat. Ik zou niet willen dat je van je paard dondert…
