Het regent zacht, gelukkig al minder dan deze voormiddag, maar Zwarte Piet is er toch niet gerust in. Hij kijkt naar boven en ziet dat de lucht lichter wordt. Het dek is nat en glad en alle Zwarte Pieten moeten heel voorzichtig zijn of ze vallen pardoes in het water. Ook Sinterklaas wandelt voorzichtig over het dek. De Vaandelpiet probeert het vaandel hoog te houden maar net op dat moment komt er een rukwind die de vaandel en Vaandelpiet bijna het water in blaast. Gelukkig kan hij zich net op tijd tegen houden.
De boten, niet alleen de Overmorgen maar ook een aantal plezierjachten waar telkens een aantal Zwarte Pieten op zijn, varen verder over het kanaal. Langzaam komt de Nieuwe Kaai in zicht en Zwarte Piet kan de kinderen al horen zingen. “Daar!” roept hij naar Sinterklaas, die eigenlijk gewoon naast hem staat en zich dus een hoedje schrikt. Terwijl de Zwarte Pieten van de plezierjachten op de kade springen, probeert de Overmorgen aan te meren, hetgeen niet zo simpel is door de harde wind. Na een beetje manoeuvreren lukt het om de boot veilig aan de kant te krijgen. De stemmen van Frank en Wim weerklinken door de boxen op de kade terwijl ze vragen of Sinterklaas kan geholpen worden met het aan wal komen. Maar hun woorden zijn nog niet koud of de oude man springt gezwind van het dek en aan wal en ja daar kijkt iedereen wel even van op.
Zwarte Piet begint met het uitdelen van snoepjes en de Sintkrant en net op het ogenblik dat hij een krant aan een lief klein meisje geeft, voelt hij een bolletje ijs op zijn hoofd. En nog één. En nog! Een golf van hagel wordt losgelaten op de kaai en Zwarte Piet moet uiteindelijk gaan schuilen onder de paraplu van een papa. Donder en bliksem zijn te aanschouwen en even vreest Zwarte Piet dat hij daar de rest van de dag zal moeten blijven staan, maar zo plots als het onweer was komen opzetten, zo plots verdween het ook om enkel wat regen achter te laten. Zwarte Piet bedankt de papa en loopt vervolgens naar de koets van de Sint die ondertussen koers had gezet naar de grote markt. “Toch maar even een paraplu halen” denkt hij bij zichzelf die hij kreeg van de Koetspiet. Onderweg blijkt die paraplu ook wel echt nodig want de regen gooit zijn koude druppels vlijtig naar beneden. Wanneer de stoet aankomt op de Markt, is de regen wat verminderd en kan het optreden van de Gompies redelijk droog ingezet worden.
De muzikanten hebben blijkbaar een nieuw liedje gemaakt over wat de Sint zei en Zwarte Piet vindt dat echt wel een leuk lied. Zo leuk, dat hij beslist om op het podium te gaan meezingen. Alleen… Even haalt hij een aantal liedjes door elkaar en vervolgens wil hij zelfs een eigen strofe zingen. Hij weet namelijk iets dat niemand anders weet. Hij zingt vervolgens zijn strofe waarin hij vertelt over een gat in de broek van Sinterklaas en dat alle kinderen nu zijn billen kunnen zien! Sinterklaas kan er wel mee lachen, want het was inderdaad wel waar, maar dat stukje van die billen heeft Zwarte Piet er wel zelf bij verzonnen.
Bij de liedjes die daarop volgen, mogen kinderen uit het publiek mee op het podium muziek komen maken. Een aantal van hen mogen zelfs alleen op het podium en Sara mag haar variatie op de stoomboot solo zingen, hetgeen ze ongelooflijk prachtig doet.
Op het eind heeft de burgemeester nog een verrassing. Sinterklaas krijgt een cheque van 3175 euro. Dit bedrag is de opbrengst die de ijspiste bijeengekregen heeft ten voordele van de truckrun in Turnhout. Uiteraard is de Sint daar ongelooflijk blij mee.
En dan is het tijd om de pakjes uit te delen. Alle kinderen die aanwezig zijn, krijgen een mooi geschenkje van de Sint, die door de Zwarte Pieten worden uitgedeeld in de regen die opnieuw is beginnen vallen. Onder aanmoedigend gezang van de Gompies wordt Sinterklaas uitgewuifd en hij verdwijnt in het stadhuis waar hij samen met alle Zwarte Pieten wacht op de busjes van Taxi Jef die zo vriendelijk zijn het gezelschap af te zetten op hun verblijfplaats, waar ze Pakjesavond van volgende week gaan voorbereiden.
Tot volgend jaar Sinterklaas en rijdt ook dit jaar ons huisje niet voorbij!