“Goedemorgen, ik had daarstraks al gebeld.” De vrouw kijkt ongeïnteresseert terwijl ik mijn uitleg doe. Ze kijkt naar haar collega links van haar die een foto onder het kopiëerapparaat aan het leggen is.
“Mijn aanslagbiljet heb ik al teruggehad, maar het rekeningnummer dat ik heb doorgegeven, is niet mee overgenomen.” De dwaze blik in haar ogen vertelt me dat ze liever zou hebben dat ik haar met rust laat. Ze zegt niks, dus ik ga verder: “Men had mij gezegd een kopie van mijn paspoort…” – iets waar ik van gruwel, gezien het een electronisch paspoort is – “… handtekening, rekeningnummer en kohierartikel moest meebrengen”. Terwijl ik haar het zorgvuldig opgemaakt papier toon waarop alle gegevens zo netjes mogelijk opgeschreven zijn, neemt zij het aanslagbiljet aan en draait zich naar haar collega die voor de derde maal de foto probeert te kopiëeren maar daar niet in slaagt gezien het apparaat “te donker” staat ingesteld. Gezien die vrouw voor mij nog steeds niks zegt, probeer ik: “Dus dit is het papier met de nodige gegevens… En mijn nieuw rekeningnu…”
– “Ja efkes geduld,” onderbreekt zij. De vierde kopie van de foto is nog steeds te donker. Ze zegt tegen haar collega: “Dat gaat zo niet, ge moet die inscannen, een kopie van een foto is nooit fatsoenlijk.” Haar collega drukt opnieuw op het apparaat en kijkt dan op.
“Oh, moet jij kopiëren? Momentje, ik ga het nog één keer proberen…” Terwijl ze het toestel nogmaals in gang zet, merkt ze op dat ze misschien inderdaad kan scannen maar dat haar scanner niet werkt. Misschien moet ze maar naar een collega gaan die wel kan scannen. Deze keer is de foto niet te donker, maar nog steeds is het resultaat niet al te goed. Gelukkig maakt ze plaats waardoor de kopie van mijn aanslagbiljet gemaakt kan worden. Zo snel als een schildpad op zondag wordt de kopie genomen. De vrouw slentert terug naar het loket, geeft het origineel terug aan mij en neemt het blad met de kopie van mijn identiteitskaart en het nieuwe rekeningnummer aan.
– “In orde,” zegt ze, draait zich om en loopt weg.
Eh. Hopelijk is het inderdaad “in orde” en hopelijk corrigeert ze de gegevens… Wat het voordeel van online ingeven van die belastingen is, daar heb ik geen idee van. Mijn veronderstelling dat de gegevens dus automatisch zouden worden verwerkt, lijkt niet te kloppen. Waarom ik mijn rekeningnummer niet kan wijzigen online, vraag ik me ook nog steeds af.
Dus ben ik maar vertrokken… naar mijn werk.
Voor haar was het ook maandag zeker? Ze zal ne kater gehad hebben…