-4,5°C. Weet je, ik voelde me net als in die old-timers in de Efteling. Je moet wel sturen, maar uiteindelijk beslist de baan welke richting je uitgaat. Dat had ik deze morgen. Ik stuurde wel in de juiste richting, maar uiteindelijk volgden de banden gewoon de sporen die door de sneeuw waren getrokken.
Normaal gezien erger je je rot aan tractoren op de weg. Nu denk ik dat de tractoren-bestuurders het op hun siskes kregen omdat zij voor de verandering wel aan volle snelheid door de sneeuw konde cruisen en uiteindelijk bijgevolg achter de file terecht kwamen.
Tenzij je zo van die zotten hebt op winterbanden die dan ook nog eens moeten kunnen showen dat ze die banden hebben liggen en dus veel sneller dan iemand anders over de gladde wegen kunnen razen – waaronder het voorbijsteken in een met ijs bedekte bebouwde kom waar de weg amper 2 auto’s breed is vrijgemaakt…
Op rotondes blijkt vervolgens dat computerspellekes toch niet zo erg slecht zijn als dat men wil beweren en komt de weinige race-ervaring die ik in dergelijke games heb opgelopen, toch van pas terwijl ik de slippende auto de juiste richting instuurde net zoals ik deed in de games toen ik tegen 250km/h door de bocht ging en ervoor probeerde te zorgen dat ik niet van de baan ging en zo tijd verloor. Nu ging ik tegen 25km/h door de bocht en probeerde ervoor te zorgen dat ik niet van de baan ging om zo niet in de gracht te belanden.
Oh, en “we strooien wel, maar er is te weinig verkeer om het zout met de sneeuw te mengen” is toch niet helemaal de reden waarom de meeste wegen gewoon niet vrij zijn. Dat merk je wanneer je op een lange rechte baan van de ene gemeente in de andere terecht komt en waar plots de weg van ijzig glad naar kurkdroog overgaat. Of wanneer je in een straat (de onze) komt waar de sneeuw gewoon 30cm hoog ligt en waar je je auto dus letterlijk in vastrijdt. Niet erg hoor, zeker niet wanneer je je vastrijdt net voor je eigen huis. Dan laat je je auto in het midden van de straat staan en begin je die sneeuw errond weg te schuppen, om vervolgens losgeduwd te kunnen worden door je vriendelijke buren en waarna je zelf nog wat ander volk in dezelfde situatie gaat losduwen.
En ik, ik amuseer me kostelijk.
Nu gaat het over de miserie, niet de pracht.