Oplossing

Of net niet, daar is ze veel te blauw voor. Waarschijnlijk als de ontstoken schimmel, min of meer bij het hek, maar dan enkel over drie kwart konijn en heel misschien een verdwaalde egel. Van over hoe woorden maken door het samengooien van letters, gewoon als wat er opkomt uit de diep purperen diepte van de grijze massa. Of wit, maar dat hangt van het bleekwater af.
Iets met driewerf, maar wat ook al weer. Gewoon. Allerlei, doen en laten. Hey, ik weet het ook niet.
Een kudde meelwormen, maar dan niet zo. Ze grazen niet. Olifanten wel. Daar past kudde dan weer, dus da’s mooi meegenomen. Tollen. Vooral dat. Van draaien en zwieren en duizelingwekkende dieptes ronddraaiend dichterbij zien flitsen en dan op het snelst en hardst plots niets meer. Verborgen. Verbazing van al wie erin slaagt hiermee nog verder te gaan. Chapeau, maar niet van de hoed. Ongelooflijk, inderdaad.
Het gewone gangetje, leuk dus, maar niet altijd. Net zoals Brussel. Altijd niet dus, vooral in het Frans. Gedragen en gezongen, driesterren maar toch klein. Een vreemdsoortig verlangen, maar geen idee waar dat vandaan komt. Dat vreemdsoortig dan. Een kijk op wat is. Nu en hier. Vooral dat voelen dan. Voel wat gevoeld wordt, lees wat nu door het hoofd gaat. Hoor! Meeuwen, maar dan meer iets dat lijkt op een schreeuw van een ijzeren zeug. Puffen en dan alles op een rijtje, misschien. Als je zin hebt.
Smurfen, maar dat snapt geen mens. Net zoals dit. Maar dan te blauw.